AL BASILE – LAST HAND

“ Sometimes, reading the name of the artist of a new album you get for review, spontaneously puts a smile on your face and makes you more interested, to hear how the new release sounds.... “

Soms tovert een nieuw album dat je ter recensie krijgt met het lezen van de naam van de artiest(e), spontaan een glimlach op je gezicht en ben je wat meer geïnteresseerd, om te horen hoe de nieuwe release klinkt. Bij deze artiesten behoort ongetwijfeld o.a. de Amerikaan Al Basile. Je kan zijn bio samenvatten in vier woorden: songwriter, poëet, zanger en kornettist. Al Basile is géén kat is, maar ook iemand die al drie levens geleefd heeft: 1) een éérste als dichter, toneel- en fictieschrijver, 2) een tweede (van 1980 tot 2005) als docent en coach aan de Providence Country Day School in East Providence, Rhode Island en 3) tot op heden, een derde leven in de blues en jazz scene als singer-songwriter, arrangeur en kornettist. Voor wie deze uit Haverhill, Massachusetts, afkomstige, maar nu in en rond Rumford, het noordelijke deel van de stad East Providence, Rhode Island, spelende muzikant beter willen kennen, volgt nog (veel) meer.

In 1966 studeerde Al Basile af aan de Phillips Academy in Andover, MA. Basile begon aanvankelijk als dichter, toneel- en fictieschrijver, nadat hij in 1970 als éérste een masterdiploma Creative Writing behaalde aan de Brown University (één van de acht Ivy League-universiteiten) in Providence, RI. Nadat Basile in 1969 Duke Robillard ontmoette, deinden zijn artistieke doelen verder uit. In 1973 begon hij als cornetspeler bij Roomful Of Blues, de éérste jump blues en swing band van Rhode Island, gevormd door gitarist Duke Robillard en de pianist Al Copley, waarvan Robillard de bandleider was. In 1975 verliet Basile de band om te doceren, om te kunnen zingen èn om tijd te maken voor songwriting. In 1980 verliet Robillard de band en werd hij vervangen door Ronnie Earl. Sinds 1990 werken Basile en Robillard opnieuw samen (als songwriters en muzikanten) in de Duke Robillard Band. Al is te horen op méér dan tien cd's (en een dvd) van Robillard en zijn songs zijn gecoverd door artiesten als Ruth Brown en Johnny Rawls en bands als New Jump Blues en de Knickerbocker All Stars. In 1998 richtte Basile zijn eigen Sweetspot Records label op en brengt hij zijn eerste soloalbum ‘Down on Providence Plantation’ uit.

Van 1980-2005 gaf Al Basile fulltime les aan de Providence Country Day School in East Providence, RI en concentreerde hij zich meer op schrijven, optreden en opnemen. Al Basile bracht al zestien solo blues en roots cd's onder zijn eigen naam uit, waarvan de meerderheid de top 15 van de Living Blues-airplay-hitlijsten bereikte in hun jaar van uitgave. Ze zijn alle zestien geproducet door Robillard en bevatten zijn gitaarspel en vaak dat van vele voormalige Roomful-leden, zoals Doug James, Carl Querfurth en Rich Lataille. Gastartiesten waren onder meer de Blind Boys of Alabama, jazz saxofonist Scott Hamilton, wijlen Sista Monica Parker, mondharmonicaspelers Jerry Portnoy en Sugar Ray Norcia, keyboardspeler Bruce Katz, sax fenomeen Sax Gordon, gitarist “Monster” Mike Welch en nog anderen. Basile ontving in zijn carrière al zeven nominaties als beste hoornspeler. Zijn cd ‘Mid-Century Modern’ uit 2016 werd genomineerd als “Best Contemporary Blues Album”. Basile is ook een prijswinnende dichter met twee gepubliceerde boeken, “A Lit House (100 Poems 1975-2011)” (2012) en “Tonesmith” (2017). “A Lit House” is een retrospectief over zijn carrière als dichter. Een paar jaar geleden schreef hij “Flash Blind”, een neo-noir-thriller als audiospel, dat hij met enkele acteurs opnam. Zijn negende soloalbum ‘At Home Next Door’ is een overzicht van veertien jaar songwriter, inclusief de optredens.

“So this project builds on what I did on ‘Me & the Originator’ by combining music and poetry, and adds drama, like ‘Flash Blind’ combined drama and poetry. I’m just going to keep on doing things that take all my diverse skills: singing, songwriting, horn playing, playwriting, verse writing, acting, editing and directing to bring it off…”

Voor de 20ste verjaardag van zijn Sweetspot-label (2018) wou Al Basile iets anders -noem het een conceptalbum- doen. Geïnspireerd door de verhalen die op Louis Armstrong’s ‘My Musical Biography’ tussen de songs ingesproken staan, besloot Basile om dit ook te doen, over een karakter (een denkbeeldige muzikant), die teksten vond en er muziek voor schreef: ‘Me & the Orginator’. Het verhaal van het karakter had Basile al in 2012 in dichtvorm als “Leaving Trunk” geschreven in zijn boek “A Little House (100 Poems 1975-2011)”

“Last Hand tells the story of a May-December romance which ends too soon…”

In augustus wordt door Sweetspot Records zijn nieuwe (zeventiende) cd ‘Last Hand’ uitgebracht. Basile (zang en kornet) was in de studio vergezeld door een “spaarzaam” trio -wat voor hem de technische kant van de opnames, die hij zelf wou doen, wat “eenvoudiger” maakte- van Bruce Bears op keyboards, Brad Hallen op bas en Mark Teixeira op drums. Zoals in zijn vorige album ‘B’s Hot House’, géén Duke Robillard (gitaar), Doug James (tenorsax) & Jeff “Doc” Chanonhouse (trompet). Het trio gaf aan het nieuwe album een “late night”-groove, die comfortabel tussen blues en jazz ligt. ‘Last Hand’ werd geproducet door Al Basile zelf -zijn eerste “poging” als producer- en opgenomen door Jack Gauthier in Lakewest Studios in West Greenwich, RI. Zoals ‘Me & the Orginator’ muziek en poëzie en ’Flash Blind’ drama en poëzie combineerde zal het geplande “vervolg” op de cd, ‘Last Hand: the Musical’ later -Basile werkt er volop aan- muziek, poëzie én drama combineren.

Op de hoesfoto van ‘Last Hand’ speeljetons en vier speelkaarten in de ene hand, maar nog géén Royal Flush en de vijfde kaart klaar om te draaien, klaar om de gok te wagen. Eerst trok Al Basile nog voor de opnames, met de kleine bezetting én als producer, de studio in. Daarvoor deed Roomful of Blues-alumnus Duke Robillard dat telkens zowat “standaard”. Op de 12 tracks is er piano en orgel, bas, drums en zang en Al, die slechts twee korte kornetsolo's (op “Don’t” en “Time Heals Nothing”) speelt te horen. “De focus ligt op de songwriting en mijn zang, omdat ze een verhaal vertellen. Deze keer vertellen de songs het verhaal zelf en kan de luisteraar de punten volgen en verbinden…” (aldus Al Basile).

De nummers op ‘Last Hand’ (zo kan je lezen in de booklet) vertellen het verhaal van een relatie (tussen mei en december) vanuit het standpunt van de man. Eerst (“It Ain’t Broke”) is hij ervaren en zelfverzekerd en gewend om elke taak uit te voeren. Maar nu heeft hij een leeftijd bereikt waarop vrouwen, zoals vroeger, geen aandacht meer besteden aan hem (“Invisible Man”). Hij ontmoet dan een veel jongere vrouw die in hem oprecht geïnteresseerd lijkt, maar hij is sceptisch en defensief (“Don’t Toy With Me”) – want dit kan niet waar zijn. Maar als hij haar afwijst en ziet hoeveel ze gekwetst is (“What Would You Be Doing?”), besluit hij het een keer te proberen. Al snel waarschuwt hij voor de mogelijkheden en herinnert hij zich, hoe anders het leven met een partner kan zijn (“I Could Get Used to This”). Halverwege het verhaal is hij verliefd en wil hij niet dat het eindigt (“Don’t”). Maar nu ze samen zijn, beseft hij dat ze verbonden moet blijven met haar vrienden, maar ook haar tijd met hem moet doorbrengen (“After I’m Gone”). Wanneer ze zijn aanbod aanneemt, merkt hij dat hij jaloers en wantrouwend is tegenover haar mannelijke vrienden (“Has He Gota Name?”). Omdat ze niets verkeerds heeft gedaan, ziet hij in dat hij het een probleem is, dat hij gecreëerd heeft en waarmee hij geconfronteerd moet worden (“The Problem Is Me”). Hij herpakt zich en ze genieten een tijdje van het herwonnen geluk (“Second Wind”), totdat ze plotseling ernstig ziek wordt (“Closer to the Bone”). In het laatste nummer (“Time Heals Nothing”) is hij, na haar vroegtijdige dood, de wanhoop nabij.

In ‘Last Hand’, Al Basile’s éérste poging als producer, ligt de nadruk op het inhoudelijke van de songs zelf en leidt de muziek je doorheen het verhaal en kleurt ze de gemoedstoestand in van de hoofdfiguren. In ‘Last Hand’ Al Basile is de producer, regisseur en hoofdpersoon van een stuk dat eindigt in een drama.

“ In ’Last Hand’, Al Basile is the producer, director and lead actor of a play that ends in a drama… “ (ESC for Rootstime.be)

Eric Schuurmans

Release: 21/08/2020

Album track list: 01. It Ain’t Broke – 02. Invisible Man – 03. Don’t Toy with Me – 04. What Would You Be Doing? – 05. I Could Get Used to This – 06. Don’t – 07. After I’m Gone – 08. Has He Gota Name? – 09. The Problem Is Me – 10. Second Wind – 11. Closer to the Bone – 12. Time Heals Nothing / Words/music © 2020 by: Al Basile - Produced by: Al Basile | Album line-up: Al Basile: vocs, cornet (6,12) / Bruce Bears: piano, organ / Brad Hallen: e- bass / Mark Teixeira: drums

Artiest info
Website
facebook
Label: Sweetspot Records